Kerstfabel 2022
Een kerstfabel
Alle dieren waren bijeen op de open plek in het Honderd Bunderbos rondom de holle boom van Uil. Ook de boskabouters hadden een plekje gevonden en luisterden vanuit de struiken mee.
Uil had de dieren altijd aangehoord en vaak ook met raad en daad bijgestaan. De dieren waren er zeker van dat Uil al honderden jaren oud was en voor altijd bij hen zou zijn.
Ik moet jullie iets vertellen, zei Uil. Vanwege de huidige problemen in ons bos heeft de Wijze Uilen Commissie besloten tot een vergadering. De moeraskabouters voeren oorlog met de bomen. Ze raken bedwelmd door dampen uit het moeras en beweren dat de bomen de vijand zijn van alle kabouters. De boskabouters willen de vrede bewaren maar ook de bomen helpen.
Het is een verre reis naar de Wijze Uilen Commissie en een heel eind vliegen in het donker. Ik weet niet of mijn broze vleugels me nog zo ver kunnen dragen en of mijn oude ogen al het gevaar nog kunnen zien in het donker. Oude uilen keren niet altijd terug en eens komt mijn laatste reis. Het is al lang geleden dat ik uit het ei ben gekropen. Ik hoop dat jullie in alle afgelopen jaren zelf genoeg wijsheid hebben opgedaan en dat de jongere uilen jullie van raad kunnen dienen als ik niet terugkeer.
De dieren en boskabouters hadden het er erg moeilijk mee. Het was een gevaarlijke tocht en de algemene wijsheid was dat de aankondiging van een verre reis een manier was voor oude uilen om afscheid te nemen.
Dagen gingen voorbij en de seizoenen regen zich aaneen. De meeste dieren hadden de hoop al opgegeven en treurden nog af en toe bij de holle boom. De open plek begon al dicht te groeien maar de jongere uilen deden hun best om de dieren te helpen.
De boskabouters voerden de bomen met mest en water en slepen hun takken om zich te kunnen verdedigen tegen de moeraskabouters.
Op een dag rond kerstmis hoorden de dieren een luid gesnurk uit de holle boom komen. Toen ze poolshoogte gingen nemen zagen ze een wilde hoop veren die bij nadere inspectie een oude uil vormde. Uil was terug en hij leefde nog!
Toen Uil eindelijk ontwaakte wilden de dieren natuurlijk weten wat er was besproken door de Wijze Uilen Commissie. Het is niet eenvoudig, sprak Uil. Maar er is hoop. We moeten een groot feest geven en de bomen vragen om de moeraskabouters niet te laten schrikken. Als ze een poos weg zijn uit hun moeras zullen ze ontwaken uit hun bedwelming en misschien inzien dat hun eigen moeras het probleem is. Als ze de bomen te vriend leren houden willen de bomen vast met hen in het moeras wonen zodat het moeras een moerasbos wordt met minder dampen en holle bomen voor wijze uilen die ze kunnen adviseren.
Zo zorgde het kerstfeest dat kikkers en alligators ook in het fabelbos kwamen wonen.
Copyright(C) fabelbos.nl